اميت که شات ئو سلامت باتي.من دهت بلوچستانو ،بلي اپسوز که نه بلوچستاني هاک مني پاداني چيرنت ئو نه آئي آزمان مني سر.مکراني تها مزن بوتگون ئو کسمت منا لني ملکان يارت. اولگين سالان گون خوشي گوستن ئو اي مارشت منا
هستت که چه ملک ، بزان "جهنم " ، کبوتري دابا آزات بوتگون।بلي هر وهد ناراحت ئو بژنيک که پچي مني عزيزان ئو مني مردم ،دگنيايي اي دگه ديما نگندن.
زندگي اروپائي ملکاني تها آرامنت، گم و دردان .گوژنگ و شوديک نبئ ، ترا امنيت هست و ترس تئي جانا نيست. بلي هنو رند چه چنت سال دني ملکاني تها ،مزنين گمي مني دلئي سرا نشتگ. اي گم گون بلوچستاني عکس و فيلماني گندگ يا بلوچي ساز و سوتاني گوش کنگ ،گيشتر ئو مزنتر بیت. مني درد و گم ،زهيري و دلتنگي په بلوچستان و مردم ئو سياد و وارسانت.خاص عزيزين پت و مات و گوهار و براتنت. اي درد بري بري ،خنجري دابا دلا کپ و چنل چنل کنت. هنو اي مارشت منا هست که مردم جنتي توکا هم بيت بلي آئي نزديکين مردمان و عزيزان هور مبنت که اي خوشي آياني گونا کسمت بيت ، هما جنت، دوزخي دابا بيت . بلی جهد باید ببیت که هر کجا مردم زندگی کنت شرترین استفاده چه وتی زند بکنت।
