دعوت به تظاهرات وبلاگی

6/20/2009

در مرگ ندا دختر ایران زمین چرا بازی وبلاگی نکنیم؟ مگر رسم ما وبلاگ نویس‏ها نیست؟ مگر حتماً باید زانوی غم در بغل بگیریم و در خلوت خود زار بزنیم و در وبلاگمان بنویسیم که حالمان چقدر خراب شد؟ مگر حتماً باید در تهران بود و به خیابان ریخت؟ مگر چشمهای ندا در سرتاسر شاهراهای اینترنتی باز نمانده؟ مگر نمی‏گوییم بدا ملتی که قهرمان نیاز داشته باشد؟ مگر توقع نداریم موسوی و کروبی و خاتمی محافظه کار نباشند و نترسند و بزنند به سیم آخر؟ دعوتتان می‏کنم به یک تظاهرات عظیم اینترنتی. به یک بازی برای نگاه ندا. حتی اگر فکر می‏کنید خدا هستید، از عرش خود پایین بیایید به خاطر مرگ مظلومانه او نامه‏ای به خامنه‏ای بنویسید و از او انزجار تنفر بکنید. حضور تک تک شما این تظاهرات را کمتر از تظاهرات خیابانی موثر نخواهد کرد.خودم شروع می‏کنم و همه شما را دعوت می‏کنم:کاش هر دو دستت از کار افتاده بودخامنه‏ای! جایی نگذاشته‏ای که هیچ آدم مودبی آقا خطابت کند. نتیجه‏ی آن نمایش جمعه‏ات را نگاه کن. به ندا که ندای آزادی خواهیش تا قاف قیامت برای تو لعنت خواهد شد نگاه کن. از بدسرانجامی تو در حیرت نیستم. آن را در سطر سطر نامه‏ی سعیدی سیرجانی که به دستور تو کشته شد می‏دیدم. از خفتی که تاریخ منتظر است به پای نام تو بریزد با دیدن انساهایی که در حکومت تو به دار آویخته می‏شدند آگاه بودم. تو که سهل است هر آیت‏اللهی که حالا خفقان گرفته و ندا را نمی‏بیند و نمایش تو را می‏بیند لعن همیشگی ایران زمین را خریده است. عجب مردک حقیری هستی که خجالت را برای فرزندان و نسل خودت به ارث گذاشتی. حالا که بنا بود تو این جانور از آب درآیی، کاش هر دو دستت از کار افتاده بود.
پی نوشت: برای شرکت در این تظاهرات حتماً نباید ایرانی بود. اگر در ستون نظرات بنویسید که شرکت کرده‏اید پایین همین مطلب به نامه شما لینک می‏دهم. اگر وبلاگ ندارید در ستون نظرات می‏توانید در تظاهرات شرکت کنید. این تظاهرات در فیس بوک هم هست آن را جهانی کنید. لطفاً در نوشته خود به نوبه خود دیگران را به این تظاهرات فرا خوانید. چه بسا خیلی ها به احترام شما به این حرکت بپیوندند.
پی نوشت دو: دوست عزیز گ.ب، به خاطر رد یابی، کسانی که داخل ایران هستند در این تظاهرات شرکت نکنند. در واقع ما به احترام شما این کار را می‏کنیم. سهم شما در همان ایران هست و خودتان بهتر می‏دانید چه کنید
_________________
اندک اندک جمع مستان می‏رسد
- بیلی و من
- مانی بهروز
- نیکی
- خُسن آقا
- زیتا
- یک گیله مرد
- کریم پور حمزاوی
حسین امیریه

http://balouch.blogspot.com/2009/06/blog-post_9757.html